Jednym z postulatów z kampanii wyborczej do rad narodowych – prawdopodobnie z 1961 r. – była budowa basenu kąpielowego w Górze. Próbowano ją umieścić w planach inwestycyjnych Prezydium Powiatowej Rady Narodowej na lata 1963-1964, ale Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej na to się nie zgodziło[1]. Wcześniej – w ramach przygotowań do obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego – w uchwale Prezydium Miejskiej Rady Narodowej z 17 grudnia 1959 r. znalazła się deklaracja o poczynieniu starań w sprawie budowy basenu – kąpieliska w celu zapewnienia rozrywki mieszkańcom Góry[2].

19 września 1962 r. „z inicjatywy KP PZPR” powołano społeczny komitet budowy basenu kąpielowego w Górze. Postawiono przed nim dwa cele – rozpoczęcie budowy basenu jeszcze w tym roku oraz zakończenie budowy stadionu. Na kolejnym posiedzeniu 19 października 1962 r. wybrano zarząd. Prezesem honorowym został Mieczysław Kostrzewski – I sekretarz Komitetu Powiatowego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Funkcję przewodniczącego komitetu powierzono Janowi Jakuczunowi – przewodniczącemu Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. Jego zastępcą został Edmund Budziak (dyrektor cukrowni), skarbnikiem – Włodzimierz Sergiejew (dyrektor Narodowego Banku Polskiego w Górze), a sekretarzem – Stanisław Migdał (przewodniczący Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki). Ponadto w skład komitetu weszli dyrektorzy zakładów pracy, prezesi i kierownicy[3].

Przygotowaniem dokumentacji techniczno-kosztorysowej zajął się architekt powiatowy Rajmund Minkowski (również członek komitetu), który wstępnie w tej sprawie i w sprawie wykonawstwa rozmawiał we Wrocławiu[4].

Komitet starał się gromadzić środki finansowe. Pochodziły one z opodatkowania się pracowników zakładów pracy w wysokości 0,5% od wynagrodzeń brutto i ze sprzedaży „cegiełek”, których wydrukowano na sumę 200 tys. zł. Komitet zwrócił się do zakładów pracy z apelem o opodatkowanie się. W ciągu pierwszych pięciu miesięcy najofiarniej pieniądze przekazywały: Powszechna Spółdzielnia Spożywców, Państwowe Gospodarstwo Rolne Wąsosz, Państwowe Gospodarstwo Rolne Górka Wąsoska, mleczarnia w Wąsoszu, KP PZPR, Milicja Obywatelska i Wydział Oświaty. Niektóre zakłady w ogóle nie odpowiedziały na apel: Powiatowe Przedsiębiorstwo Remontowo-Budowlane Góra, tartak Rejon Eksploatacji Dróg Publicznych, Górnośląskie Zakłady Przemysłu Terenowego, krochmalnia Niechlów[5].

Zdjęcie pochodzi z pracy magisterskiej Antoniego Mendyki Powstanie, rozwój i działalność Międzyzakładowego Klubu Sportowego „Pogoń” w Górze 1955-1975, Wrocław 1975

Do 22 lutego 1963 r. zgromadzono 48 898 zł, z tego 44 268 zł pochodziło z opodatkowania się pracowników, a 8 383 zł ze sprzedaży „cegiełek”. Oceniano, że koszt budowy basenu wyniesie 2 mln zł, a zakończenie budowy stadionu – 300 tys. zł. Szacowano, że w 1963 r. uda się rozprowadzić wszystkie „cegiełki”, co powinno dać 200 tys. zł oraz osiągnąć 100 tys. zł z wpłat zakładów pracy. Doliczając 300 tys. zł jako wsparcie państwa na popieranie czynów społecznych, powinno się dysponować kwotą 600 tys. zł. Pozwoliłoby to, w 1963 r. rozpocząć budowę basenu[6].

22 lutego 1964 r. stan konta komitetu wynosił 236 231,25 zł. Zgromadzono na nim 245 124,00 zł. Złożyły się na nie dochody ze sprzedaży „cegiełek” – 50 117 zł, dotacja z PGR – 43 435,00 zł, dotacja Gminnych Spółdzielni z nadwyżek – 21 747,00 zł, największa część pochodziła z wpłat zakładów pracy – 129 825,00 zł. Wydano: koszt wydrukowania „cegiełek” – 3 793 zł, opłata za usługę spychaczem na terenie budowy basenu i płyty boiska piłkarskiego – 5 100,00 zł.[7]

Wówczas komitet koncentrował się na gromadzeniu środków finansowych. Pieniądze – 0,5% od wynagrodzenia brutto – przekazywało 17 zakładów, w tym Bank Rolny, NBP, Państwowy Ośrodek Maszynowy Góra, Państwowy Ośrodek Maszynowy Wąsosz, mleczarnia Góra, mleczarnia Wąsosz, „Moda Dolnośląska”, spółdzielnia wielobranżowa, PSS. Część większych zakładów nie wpłacała pieniędzy: cukrownia, młyn, tartak, Górośląskie Zakłady Przemysłu Terenowego, Spółdzielnia Inwalidów „Jedność”, PPRN, Powiatowy Związek Gminnych Spółdzielni i GS’y[8].

„Cegiełki” rozprowadzano w kasach Gminnych Spółdzielni, Banków Spółdzielczych, mleczarniach i zakładach pracy. Stwierdzono, iż „Poszczególni kasjerzy i osoby odpowiedzialne zbyt mało uwagi poświęcają w rozprowadzaniu tych cegiełek, wpłacając minimalne kwoty”[9].

Założenia projektowe opracował w 1963 r architekt powiatowy Rajmund Minkowski. Po ich zaopiniowaniu przez Wydział Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej PPRN przekazano je do Wojewódzkiego Zrzeszenia Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, które również te założenia zaopiniowało i przesłało do Komisji Ocen Projektów Planów Inwestycyjnych przy Wojewódzkiej Komisji Planowania Gospodarczego PWRN we Wrocławiu. 19 września 1963 r. założenia projektowe zaakceptowano, zatwierdzając koszt budowy w wysokości 2,1 mln zł, i trafiły one do Biura Projektów Budownictwa Komunalnego we Wrocławiu w celu opracowania dokumentacji techniczno-kosztorysowej[10].

Na posiedzeniu komitetu budowy basenu 20 stycznia 1964 r. powołano komisję techniczną w składzie: Zygmunt Obertyński, Franciszek Kukliński, Rajmund Minkowski i Jerzy Urbanowicz, która miała kierować pracami przy budowie[11].

Jednak do ich rozpoczęcia nie doszło. Na początku stycznia 1966 r. podczas posiedzenia Powiatowej Komisji Planowania Gospodarczego dotyczącego sprawozdania z wykonania czynów społecznych za 1965 r. i planu na 1966 r. zainteresowano się sprawą budowy basenu. Ponieważ nie udało się zgromadzić wystarczającej ilości pieniędzy (na początku 1966 r. dysponowano 356 tys. zł) i z braku dokumentacji, nie można było wprowadzić budowy basenu do planu czynów społecznych w 1966 r.[12] Można się domyślać, że taka sama sytuacja była również w latach wcześniejszych.

4 czerwca 1968 r. odbyło się posiedzenie komitetu budowy basenu kąpielowego z udziałem I sekretarza KP PZPR Stefana Kaługi, przewodniczącego PPRN Bronisława Szczygła, sekretarza PPRN Franciszka Maćkowskiego, przewodniczącego PMRN Lucjana Mycki, architekta powiatowego Ryszarda Sołtysa oraz kierowników i dyrektorów zakładów pracy[13]. B. Szczygieł omówił sprawę budowy basenu kąpielowego w ramach czynów społecznych. Budowa basenu była postulatem wyborczym. Mimo upływu 5 lat nie rozpoczęto budowy, jedynie zgromadzono 360 tys. zł. Celem przyśpieszenia budowy należy zatwierdzić lokalizację, uaktualnić skład komitetu i opracować dokumentację. Zwrócił się do obecnych z apelem, by zadeklarowali w imieniu swoich zakładów pomoc.

Zgromadzeni po kolei zabierali głos i składali deklaracje: prezes PZGS Władysław Kawalec – zadeklarował udostępnienie koparki na jeden miesiąc; dyrektor Powiatowego Przedsiębiorstwa Remontowo-Budowlanego inż. Marek Gajewski przyrzekł pomoc w postaci udostępnienia na 400 godzin wywrotki; architekt powiatowy Ryszard Sołtys wskazał teren za stadionem jako najodpowiedniejszy na budowę basenu; kierownik Wydziału Geodezji Zygmunt Obertyński poparł tę lokalizację oraz wskazał, że dokumentację można adaptować z Sycowa, gdzie przebywała komisja, zapoznając się praktycznie
z prowadzeniem budowy basenu, ponadto dodał, że dokumentację projektowo-kosztorysową może społecznie przygotować Zespół Usług Projektowych przy Wydziale Architektury, Budownictwa i Urbanistyki PPRN.

Wcześniej na posiedzeniu PMRN 22 maja 1967 r. wysunięto inną propozycję lokalizacji basenu. Miałby to być staw ze źródłem położony koło toru kolejowego w kierunku Jastrzębiej. W celu zbadania przydatności terenu powołano komisję z udziałem Jana Jakuczuna – przewodniczącego społecznego komitetu budowy basenu[14].

Wracając do posiedzenia z 4 czerwca 1968 r., kolejnym mówcą był prezes PSS Józef Grzempowski, który zadeklarował ujęcie w przyszłorocznym planie inwestycyjnym wybudowanie mikrobaru; kierownicy Jerzy Gajdziński z Powiatowego Zarządu Dróg Lokalnych i Zygmunt Ciechuń z Rejonu Eksploatacji Dróg Publicznych zobowiązali się wykonać drogi i zieleńce; prezes mleczarni Stefan Feliniak obiecał ok. 30 tys. zł z „akcji socjalnej”[15].

Ustalono, że architekt powiatowy R. Sołtys załatwi sprawy związane z lokalizacją basenu i załatwi opracowanie dokumentacji[16].

Podczas tego posiedzenia „uaktualniono” skład komitetu. W jego skład weszli: Lucjan Mycka – przewodniczący, Zbigniew Saraniecki – zastępca, Michał Tokarz – sekretarz, Walenty Szabłowski – skarbnik oraz 8 innych osób[17].

Prace przy budowie basenu PMRN rozpoczęło w IV kwartale 1968 r. Miały być sfinansowane z dotychczas zgromadzonych środków, dotacji PMRN i innych wpływów. Budowa została uznana za „czyn miejski przy udziale społeczeństwa całego powiatu” [18].

W tym czasie sporządzono I część dokumentacji i wykonano następujące prace: ogrodzenie terenu, część wykopów pod nieckę, przeniesiono budynek gospodarczy przez pracowników Miejskiego Zarządu Budynków Mieszkalnych, zakup części materiałów do robót w 1969 r. Wartość tych prac wyniosła 35 tys. zł. Znaczna część tych prac była wykonana w czynie społecznym przez załogi Miejskiego Zarządu Budynków Mieszkalnych, Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej, Miejskiej Służby Drogowej, nadleśnictwa, POM i innych. Nadleśnictwo przekazało żerdzie na ogrodzenie, które wykonali pracownicy Miejskiej Służby Drogowej i MPGK. „Część płytką dołu pod nieckę” wykonało kółko rolnicze w Żuchlowie i POM, wybierając 1 200 m³ podłoża. Przy równaniu wykopu brała udział młodzież szkolna i pozaszkolna zorganizowana przez Związek Młodzieży Socjalistycznej[19].

PMRN wydało 32 tys. zł: połowę tej sumy na zakup stali, drugą połowę za pracę spychacza dla kółka rolniczego w Żuchlowie[20].

Zespół Usług Projektowych na 1969 r. przygotował projekty: ogrodzenia z kosztorysem, brodzika i jego kosztorys, adaptacji budynku socjalno-gospodarczego. Wtedy nastręczyła problemów dokumentacja na doprowadzenie wody, jej uzdatnianie i odprowadzanie ścieków[21].

Jak wyglądały prace i ich wartość w kolejnych latach, przedstawia wykaz „Wartość czynów społecznych I części budowy” [str. XX-XXI].

31 sierpnia 1970 r. decyzją PMRN rozwiązano społeczny komitet budowy basenu. Nie miał on uprawnień do zawierania umów ani podejmowania decyzji, jedynie mógł koordynować prace. Całość działań związanych z budową przejęło PMRN[22].

Wydawałoby się, że w 1971 r. – na 22 lipca, jak to było w PRL’owskim zwyczaju – basen będzie oddany do użytku, ale nie zdążono na czas ukończyć budowy niecki, ponadto nad nią biegła linia elektryczna, którą należało przesunąć. W trakcie budowy był pawilon gospodarczy, a wokół basenu brakowało płytek. Na początku sierpnia na polecenie ówczesnego przewodniczącego PMRN Lucjana Mycki, bardzo zaangażowanego w budowę basenu, i na jego odpowiedzialność do niecki basenu napuszczono „nieco wody”, co pozwoliło najmłodszym korzystać z kąpieli[23].

Zdjęcie pochodzi z pracy magisterskiej Antoniego Mendyki Powstanie, rozwój i działalność Międzyzakładowego Klubu Sportowego „Pogoń” w Górze 1955-1975, Wrocław 1975

Basen kąpielowy do użytku oddano 10 lipca 1972 r., czyli basen i brodzik, budynek socjalny, sieć zewnętrzną wodno-kanalizacyjną, oświetlenie terenu, przyłącza kablowe i ogrodzenie; budynek mieszkalny był w stanie surowym[24]. Podsumowując prace podkreślano zaangażowanie dwu osób – Lucjana Mycki i Zygmunta Obertyńskiego[25].

Otwarcie basenu doczekało się artykułu w „Gazecie Robotniczej”:

„[…] dobiegła końca budowa pięknego basenu kąpielowego w Górze. 10 lipca odbyło się otwarcie tego obiektu. Przybyli m.in. sekretarz Prezydium WRN tow. Stanisław Sarnowski, przewodniczący Prezydium PRN tow. Tadeusz Podwiński i sekretarz WK FJN Wacław Cieśla. Uroczystość była ukoronowaniem wysiłku społecznego niemal wszystkich mieszkańców Góry i zakładów pracy.

Basen kosztował około 6 mln zł. Pieniądze te pochodziły z różnych źródeł: mieszkańcy z dobrowolnych składek przekazali 360 tys. zł, Prezydium PRN – 1 100 tys. zł, RWZZ – 700 tys. zł, Prezydium MRN – 500 tys. zł. Resztę dołożyły zakłady pracy, które nie szczędziły też wysiłku przy samej budowie. Największy udział w różnego rodzaju świadczeniach miały: PZDL, POM, OSM, MPGKiM, PKS i Miejska Służba Drogowa.

Realizacją zadania kierował społeczny komitet budowy basenu, zaś bezpośredni nadzór sprawował przewodniczący Prezydium MRN w Górze Lucjan Mycka. Przewodniczącemu należą się słowa szczególnego uznania, gdyż w ostatnich miesiącach był niemal wszystkim: koordynatorem, zaopatrzeniowcem, a niekiedy nawet… wykonawcą niektórych prac. Robił to niemal w przeddzień przejścia na zasłużoną emeryturę. Piękny to gest długoletniego gospodarza Góry. »Prawą ręką« przewodniczącego był emerytowany pracownik Prezydium PRN Zygmunt Obertyński.

Zbudowanie basenu kąpielowego w czynie społecznym było jeszcze jednym dowodem obywatelskiego zaangażowania mieszkańców Góry, która omijana przez inwestycyjne złotówki, co rok funduje sobie jakiś obiekt budowlany własnymi siłami” [26].

Nim jeszcze oficjalnie otwarto basen, PMRN 22 czerwca 1972 r. podjęło uchwałę w sprawie ustalenia opłaty za bilety wstępu i korzystanie z basenu kąpielowego w Górze: 5 zł dla dorosłych, 1 zł dla dzieci i młodzieży. Basen był czynny latem w godzinach 10.00-20.00, kasa w godzinach 10.00-18.00[27].

Koszt budowy basenu kąpielowego wyniósł 6 715 900 zł, na co złożyły się:

– prace budowlano-montażowe od początku budowy do 25 października 1972 r.	3 718 823 zł
– czyny społeczne I części budowy	1 060 948 zł
– dokumentacja techniczna	24 000 zł
– czyny społeczne II części budowy	777 129 zł
– inne prace	135 000 zł.

Na inne prace złożyły się: nadzór budowlany w latach 1970-1972 – 90 tys. zł, centralne ogrzewanie budynku mieszkalnego wraz z urządzeniami technicznymi – 35 tys. zł, malowanie całości budynku mieszkalnego wraz z elewacją i stolarką budowlaną – 10 tys. zł.[28]

Środki finansowe pochodziły z różnych źródeł. Po podsumowaniu rywalizacji między powiatami Góra, Wołów i Środa Śląska w 1969 r. zwycięzcą został powiat górowski i otrzymał nagrodę w wysokości 1,5 mln zł. Na budowę basenu przeznaczył kwotę 1,1 mln zł, reszta poszła na ośrodek wypoczynkowy w Ryczeniu i ośrodek zdrowia w Rudnej Wielkiej. Rada Wojewódzka Związków Zawodowych przekazała 0,5 mln zł, PMRN Góra – 0,5 mln zł. W wyniku zbiórki wśród ludności uzyskano 365 tys. zł. Mleczarnia ponadto wsparła sumą 50 tys. zł. [29] Resztę dołożyły zakłady pracy.

Mirosław Żłobiński

Pierwodruk: Kwartalnik Górowski 2014 nr 46 s. XIII-XXI

Wartość czynów społecznych I części budowy

	1969	zł
1.	Pomoc przy porządkowaniu – Szkoła Podstawowa nr 2	3 200
2.	Prace ziemne przy budowie basenu – Szkoła Podstawowa nr 1	480
3.	Prace przy budowie – Przedsiębiorstwo Budownictwa Komunalnego, Baza Transportu Wiejskiego, cukrownia, młyn PMRN	19 518
4.	Prace ziemne – zakład melioracji Żmigród, cukrownia, Przedsiębiorstwo Budownictwa Rolniczego Trzebnica	7 681
5,	Prace ziemne – PKS, mleczarnia, PZGS, PBK, PMRN, PPRN, POM, zakład melioracji Żmigród	17 512
6.	Prace ziemne – LO Góra	3 600
7.	Prace ziemne – Szkoła Podstawowa nr 1	3 600
8.	Uzysk drewna dłużyc 60 m3	54 000
9.	Koszt transportu drewna – MSD Góra	5 000
		114 591
	1970
1.	Przywiezienie 150 ton kruszywa – POM Góra	16 990
2.	Praca spychacza przy równaniu terenu – PZDL	14 688
3.	Opracowanie dokumentacji – Zespół Usług Projektowych	54 174
4.	Praca koparki przy niecce	3 692
5,	Pogłębienie niecki – PPRN	6 400
6.	Przywiezienie 30 ton kruszywa – OSM Góra	3 394
7.	Przywiezienie 30 ton kruszywa – PBK Góra	3 394
8.	Wyrównanie dna niecki – ZMS Góra	9 600
9.	Przetarcie dłużycy – tartak Góra	12 000
10.	Przywiezienie 100 ton kruszywa – PKS Góra	11 330
11.	Profilowanie dróg gruntowych – PZDL Góra	25 200
12.	Uzysk cegły z budynku w Lipowcu	16 000
13.	Transport cegły przez PZDL i MSD	2 000
14.	Wartość kruszywa 2 tys. m3	180 000
		358 862
	1971
1.	Przebudowa linii wysokiego napięcia 20 kVh – Rejon Ścinawa	30 000
2.	Wartość kruszywa + transport – cukrownia Góra	435 160
3.	Wartość materiałów z uzysku kostka brukowa – MSD	24 180
4.	Koszt transportu – MSD	9 300
5.	Materiał na chodnik – MSD	67 800
6.	Transport materiału na chodnik – MSD	5 000
		571 440
	1972
1.	Wartość łat struganych + robocizna – tartak	3 500
2.	Transport i robocizna – Powiatowa Spółdzielnia Pracy Usług Wielobranżowych Góra	362
3.	Koszt transportu – mleczarnia	643
4.	Porządkowanie terenu – Szkoła Podstawowa nr 3	2 570
5.	Różne prace porządkowe – LO Góra	8 980
		16 055
	Ogółem lata 1969-1972	1 060 948
	Źródło: APL – PMRN Góra Śląska 270 s. 10-11

 

Wartość czynów społecznych II części budowy

		zł
1.	Zawory dużego przekroju, blacha i rury, dekle do włazów studzienek kanałowych i drobne prace warsztatowe	15 000
2.	Płyty granitowe na schody frontowe i zaplecze	5 000
3.	Cegły z rozbiórki cmentarza (czyszczenie)	6 000
4.	Żwir do filtrów – mleczarnia	3 000
5.	Sadzenie drzew, krzewów i urządzenie zieleni	5 000
6.	Prace warsztatowe – młyn, PZDL i MPGKiM	4 000
7.	Malowanie elewacji budynku socjalnego – Zieliński i Wleklik	1 129
8.	Opracowanie dokumentacji II części – Zespół Usług Projektowych	57 000
9.	Oświetlenie basenu	681 000
		777 129
	Źródło: APL – PMRN Góra Śląska 270 s. 10-11

 

[1] APW: KP PZPR Góra Śląska 96 s. 78 („Informacja Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki w Górze dotycząca budowy obiektów sportowych i turystycznych na terenie powiatu” z 10 października 1962 r.; s. 77-78).

[2] APL: PMRN Góra Śląska 8 s. 385 („Uchwała Nr 29/59 Miejskiej Rady Narodowej w Górze Śląskiej z dnia 17 grudnia 1959 r. o zadaniach m. Góry Śląskiej w przygotowaniach do obchodu Tysiąclecia Państwa Polskiego”; s. 384-387).

[3] APW: PPRN Góra Śląska 1301 s. 11. Pozostali członkowie: Bronisław Szczygieł – przewodniczący prezydium PRN,
inż. Zygmunt Obertyński – kierownik Wydziału Geodezji PPRN, inż. Marek Gajewski – dyrektor PPRB, Władysław Kawalec – prezes PZGS, Fryderyk Dembowski – prezes PSS, Przemysław Kubowicz – kierownik techniczny młyna, Stanisław Lorek – prezes Powiatowej Spółdzielni Pracy, mgr Tadeusz Podwiński – zastępca inspektora Wydziału Oświaty PPRN, Jerzy Urbanowicz – kierownik Wydziału Gospodarki Komunalnej PPRN, Rajmund Minkowski – architekt powiatowy, Wacław Leździej – przewodniczący Powiatowego Komitetu Planowania Gospodarczego, Eugeniusz Połocki – dyrektor Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej, mgr Anatol Ciastoń – prezes sądu. („Informacja Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki w Górze z postępu budowy basenu kąpielowego w czynie społecznym”; s. 11-12).

[4] Ibidem, s. 11.

[5] Ibidem, s. 11-12.

[6] Ibidem, s. 12.

[7] APW: KP PZPR Góra Śląska 96 s. 178, 180 („Informacja Komitetu Budowy Basenu Kąpielowego w Górze z postępu prac” z 5 marca 1964 r.; s. 178, 180-181).

[8] Ibidem, s. 181.

[9] Ibidem, s. 181.

[10] Ibidem, s. 180.

[11] Ibidem, s. 181.

[12] APW: PPRN Góra Śląska 1304 s. 2-3 (posiedzenie kolegium Powiatowej Komisji Planowania Gospodarczego z 28 stycznia 1968 r.)

[13] Inż. Zbigniew Saraniecki – dyrektor cukrowni, Józef Kaźmierczak – dyrektor POM, inż. Zygmunt Ciechuń [w oryginale Ciechoń] – kierownik REDP, Władysław Kawalec – prezes PZGS, Józef Grzempowski – prezes PSS, Stefan Feliniak – prezes [w oryginale dyrektor] mleczarni, inż. Marek Gajewski – dyrektor PPRB, Jerzy Gadziński – kierownik PZDL, Zygmunt Obertyński – kierownik Wydziału Geodezji PPRN, Stanisław Migdał – przewodniczący PKKFiT. (APL: PMRN Góra Śląska 268 s. 126).

[14] APL: PMRN Góra Śląska 79 s. 131.

[15] APL: PMRN Góra Śląska 268 s. 126-127 („Protokół z posiedzenia Komitetu Budowy Basenu Kąpielowego odbytym
w dniu 4 VI 1968 r.”; s. 126-127).

[16] Ibidem, s. 127.

[17] Józef Kaźmierczak, Zygmunt Ciechuń, Władysław Kawalec, Józef Grzempowski, Stefan Feliniak, Marek Gajewski, Jerzy Gadziński, Zygmunt Obertyński. (APL: PMRN Góra Śląska 268 s. 127).

[18] APL: PMRN Góra Śląska 85 s. 315 („Informacja Referatu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w sprawie realizacji budowy basenu kąpielowego i urządzeń towarzyszących” na posiedzenie PMRN
4 grudnia 1972 r.; s. 315-318).

[19] Ibidem, s. 315-316.

[20] Ibidem, s. 316.

[21] Ibidem, s. 317.

[22] Ibidem, s. 316.

[23] (rym), Dzieci się już kąpią, ale dorośli muszą jeszcze poczekać, „Gazeta Robotnicza” 6 sierpnia 1971 r.

[24] APL: PMRN Góra Śląska 270 s. 9 („Protokół spisany w dniu 30 października 1972 roku z rozliczenia basenu kąpielowego budowanego w czynie społecznym w Górze w latach 1969-1972”; s. 8-12).

[25] APL: PMRN Góra Śląska 85 s. 318.

[26] Panek B.: Otwarcie basenu kąpielowego. Gaz. Rob. 14 VII 1972.

[27] APL: PMRN Góra Śląska 85 s. 191.

[28] APL: PMRN Góra Śląska 270 s. 12.

[29] Ibidem, s. 8.